eylülde gel

yaz başıydı gittiğinde. sersemletici bir rüzgar gibi geçmişti mayıs.
seni bir şiire düşündükçe
kanat gibi, tüy gibi, dokunmak gibi
ucucu ve yumuşak şeyler geliyordu aklıma.
önceki şiirlerimde hiç kullanmadığım bu sözcük
usulca düşüyordu bir kağıt aklığına,
belkide ilk kez giriyordu yazdıklarıma, hayatıma.
yaz başıydı gittiğinde. bir aşkın ilk günleriydi daha.
aşk mıydı, değil miydi? bunu o günler kim bilebilirdi?
’eylül’de aynı yerde ve aynı insan olmamı isteyen’ notunu buldum kapımda.
altına saat: 16.00 diye yazmıştın, ve 16.04’tü onu bulduğumda.
daha o gün anlamalıydım bu ilişkinin yazgısını
takvim tutmazlığını
aramızda bir düşman gibi duran zamanı
daha o gün anlamalıydım
benim sana erken
senin bana geç kaldığını.
*
şiirinden bu dizeler akla gelebilir.eylülde gel denmiş ne de olsa murathan mungan’a..