önce eti puf jelatini açılır. kişiden kişiye değişen yeme metodlarıyla yenir. ardından üstünden dökülen parçacıkları dilimizle ıslatılan sağ işaret parmağı aracılığıyla toplanılıp ağıza atılır.
ama asıl önemlisi hepsini yedikten sonra jelatini tamamen soyup atıldıktan sonra kabının karşılıklı köşelerinden işaret parmakları arasında hafif sıkıştırarak üstten üflenerek çevirilir ve çocukça gülümseme yüze yerleşir.
girdiğim entry’den de anlaşılacağı üzere işaret parmağı olmayan biri için çok sıkıcı geçecek bi eti puf yeme faslı vardır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?