elma

pek çok yeme şekil ve yöntemi mevcuttur zira isteyen keser böyle minyatür karpuz dilimi kıvamında ayırır daha ileri gidip kabuğunu da soymak suretiyle bıçağa sokup etrafa yamamaya çalışırken diğer isteyen bir kısım yuvarlak yuvarlak keser merkezi çapı ayarlar da yer bir diğer isteyen küp yapma amacıyla geometrik şekiller yaratır dişine güvenir bir başka isteyen de ısırır yer hart hurt eğer sulu ise harşt hurşt lakin bu isteyen kimselerin hepsinin ortak yanı elmanın içini çöp olarak nitelendirip yememek ve parmak ucuyla çöpe atmaktır. olayın normali budur ve böyle de yenir. yalnız etrafta gördüğüm bazı kendini bilmezler üşendiklerinden mi yoksa tembelliklerinden üşendiklerinden midir meçhul elmayı sapına kadar yemek suretiyle bitirirler; üstelik o kahverengi sopacığı da kemirirlerki yiyebilip yiyemiyeceklerini tartarlar ve abartmanın alemi olmadığından da en yakın küllüğe bırakırlar sonuç olarak elmanın hiçbir uzvunu her normal insan gibi çöpe atmazlar. kınıyoruz haliyle.
(bkz: ayıp ayıp)
(bkz: yaşından başından utan)