öğrenci

çift taraflı dayatmalarla geliştirildiği için, ilerleyen hayat evrelerinde aksaklıklarına şaşırılmaması gereken canlı türüdür.

taa en başından beri çift taraflı dayatma uygulanır bu gariplere, önce kafasına vura vura yerli malı kullanacaksın diye dayatılır. hatta haftaları, şenlikleri kutlatılır yerli malı diye. sonra bu garibim de bir yabancı markayı yahut yabancı varlığı ülkesinden def etmek isteyince vururlar kafasına, yazık.

sonra derlerki bol bol kitap oku, sakın cahil kalma. oku ki bilgili, araştırmacı ve aydın olasın denir. sonra okuyunca da, komünük müsün lan sen böyle şeyler okuyon denir. ama siz şunu oku diye kısıtlamamıştınız ki. ne olursa oku demiştiniz. iyiyi de oku, kötüyü de oku ki, karar verirken sebebin olsun demiştiniz.

daha sonra paranı çar çur etme denir, hatta sıkı sıkıya tembih edilir. ilerleyen zamanlarda öğreniminin devamı parayla şart koşulduğunda da, itiraz eder sonra yine kafasına vururlar. sana mı kaldı lan düzeni değiştirmek diye ? e hem parasını çar çur etmemeyi öğrettiniz hem de okumayı, araştırmayı. bak iki oldu kafasına vuruyorsunuz.

velhasıl haksızlıklar karşısında sakın susma, boyun eğme denir, başkaldırdığı zaman da adı terörist ilan edilir. lan siz demediniz mi susma diye ? konuşunca, sesini duyurunca niye vuruyorsunuz ? kafasına bu kadar vurduğunuz şimdiki nesil değil asıl suçlu olan. biraz bi geçmişe dönün bakalım. çok değil sadece cümle başları kadar.

bazen de bu gariplerimi kullananlar olur. nasıl mı ? bakarlar zaten ne yapsa bunların kafasına bir vuran çıkıyor, bari tüm eylemleri bunların arasında yürütelim adımız çıkmasın havasında olanlar. araya karışanlar yani. bazen o kesimin destekçileri de öğrenci sıfatındadırlar ama, onlar öğrencilikle bağdaştırılmayacak başka hatalı platformdalardır. o şekilde yadırganmaları lazım, öğrenci sıfatı ile değil.

uzun lafın kısası, kafasına vurula vurula yetiştirilen, bir türlü bir kap bulup da sığdırılamayan bir şeydir işte öğrenci.