aslında yolcuyla şöför arasındaki mesafeyi korumak adına kağıt üzerinde olan bir yasak olmuş olsa bile şöför tarafından huyuna özel ihtiyacın kullanılması adına kullanılmış bir yasak şeklidir.
şöyle ki; bu yasağı sırf sigara içmek için kullanan ve sigara içmek genel bir yasak olduğu halde göstere, göstere sigara içmeye devam etmesi gibi düşündürmesi genele gösterilmiş yasakların içinde şöföre tanınan imtiyazi yasaklarmı var dedirtmekten geri de bırakmaması ve şöförün kendi kendini gammazlaması durumunu da ortaya çıkartır.
kısacası şoförle konuşmak yasaksa ve bu konudaki yasağın güzergahın işleyişi hakkına toplumsal fayda sağlıyorsa, yasak için de bir yasak işleme hakkını neden şoför yapar?
yasak işleyen şöföre karşı tehlikeli olan yolcular olabilmek hiç kaçınılmazdır. ağzındaki sigaranın ucunu gırtlağında hissetmesi an meselesi olabilir.
(bkz: şöförün ağzını küllüğe çevirmek)
(bkz: minibüs şöförleri)
(bkz: belediye şöförleri)
(bkz: taksi şöförleri)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?