şöyle gidelim çoook çok gerilere. vakit 1800’lü yılların ikinci yarısı. namık kemal nam bir osmanlı aydını bir romanında ki bu romanın adı zavallı çocuk’tur, bir kızcağızı anlatır. bu kızcağız dertten, kederden öyle bir hale gelir ki verem olur. yataklara düşer ve en nihayetinde de ölür. bu romandaki bu zavallı çocuk daha sonra dedelerimizin, ninelerimizin, anne ve babalarımızın sinema salonlarında göz yaşı dökmesine sebep olacak olan, yeşilçam’ın ünlü "üzüntüden verem olup ölen kız" tipinin prototipidir. bu da böyle bir anımdır. bu kız, veremli kızdır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?