ayrılık

hiç beklemediğin bir anda bulduğun aşkın ellerinden geldiği gibi aniden gitmesidir.aslında aniden de değildir ama sen köpek gibi sevmektesindir ya anlayamazsın o vaktin yaklaştığını. anlamak istemez yada kalbin, aklın. kendine sorarsın yolunda gitmeyen birşeyler mi var olmadı sevdiğine sorarsın. bazen net bir cevaptır bazen de biraz ağlamaklı. herşeyin hatrına belkide yada tüm yaşanmışlıklara, alışkanlıklara hürmeten devam edersin yoluna. aklında soru işareti kalmıştır ama ne önemi var ki sen ona bağımlı duruma gelmişsin ve o seni bir süre daha bırakmayacak. hiç kabul etmeyeceğin şeylerde çıkar önüne yada kabullenemeyeceğin durumlar ama kontrol sende değildir kalbindedir.kalbin ise senin değil onun kontrolündeydi unuttun mu. sonlara doğru ilk günler aklına gelir yanyanayken bile özlersin, yeri gelir o da acı çeker yanında, ne kadar yabancılaşmışsınızdır inanamaz kimse. gözyaşları beraberken içine, yalnızken dışına akar. ilk öptüğün yada elini tuttuğun an gelir aklına acı katlanır uzar gider. zamanı geldiğinde ise heyecanını kaybetmiş, aşkını yitirmiş, ayrılmayı kafasına koymuş olan gelir önüne. ağlar önünde seni ne kadar sevdiğinden bahseder o an inanırsın ama yolunda olmayan şeyler anlatır, bazen sebep bulamaz sadece zırvalar. dayanamaz direnemez kabullenirsin. dost kalalım mı der yapamam o kadar yaşanmışlıktan sonra dersin. ilk eve gidişin ölüm gibidir. belki o yol üzerinde o kadar anınız vardır ki...
eziyet gibi geçer günler. okulda yolda işte orda burda karşılaşırsın ağlar seni görünce seninde için gider. ama iyileşmez değildir evet kanatır iz bırakır ama o da geçer.

geriye ise ayrılırken seviyorum dediğinin tartışılır doğruluğu ve birkaç fotograf kalır.

birde şu sözü hatırlarsın belki, aşk yoktur; gözünü kör eden tutkular, alışkanlıklar vardır.