keman köncertosu no 4 k218 re major

wolfgang amadeus mozart’ın günümüzde pek sık yorumlanan bu yapıtı, keman konçertosu türünde ilk beş örnekten biridir. diğerleriyle beraber 1775 yılında yazılmıştır. "re majör" konçertonun boccherini’nin o tarihten 10 yıl önce yazılmış bir keman konçertosuyla şaşılacak benzerlikler göstermesi ise daima söz konusu olmuştur.


bölümler:

eser üç bölümdür:

i. allegro
ii. andante cantabile
iii. allegro ma non tropppo


ilk bölüm (allegro), marş ritminde bir girişle başlar, parlak, gösterişli, şenlikli bir atmosferle sürer.

ikinci bölüm (andante cantabile), mozart üslubunda tipik bir ezgi, bir şarkıdır.

üçüncü bölüm (allegro ma non tropppo), bir ritm karışımıdır. bölüm iki klasik dansın "gavotte" ve "muzette"in görünüp kaybolmasıyla sürer, arada ikinci bölümün şarkılı melodisi duyulur. bir rokoko yapıtında bu tür bir düşünüş mozart’ın şaşırtıcı davranışlarına bir diğer örnek olarak gösterilir.