sigara

belki 10x10^10 kere karar verdim bırakmaya bu mereti. bi o kadar da denedim ama olmadı beceremedim.

sonra bir gün zyban isimli ilaça denk geldim internet sayesinde. bıraktırıyormuş falan. klasik hikayedir dedim. sonra fiyatına baktım 120 tl! "oha lan be o paraya kaç paket sigara alırım" diye düşündüm güldüm geçtim. sonra internette bu ilacı kullananların yorumlarını okudum, kullanan her 10 kişiden 8 i bıraktığını söylüyordu. hatta bırakanların bi çoğu günde 2 paketten fazla sigara kullanıyormuş.

lan? e ama çok pahalı. hadi aldım ya bırakamazsam? düşünceleri içindeyken allahın işiya, arkadaşın arkadaşı eczacı çıktı. sonra benimde arkadaşım oldu. herifte 1 kutu zyban varmış. promosyon diye vermiş şirket. ve iyi niyetli arkadaş bana 120 tl lik ilacı hediye etti. ve macera başladı.


ilacın kullanım şekli şöyle; ilaçla birlikte sigarada içmek zorundasın. ve ilacı 2 haftada bitirmen gerekiyor. başladım ben ilaca ilk gün bişey yok. aslanlar gibi içiyorum sigaramı. 2. gün 3. gün derken, lan baktım canım sigara içmek istemiyor. paket kuzu gibi cepte duruyor ama çıkarıp bi tane yakmak istemiyorum. içmeye çalışıyorum midem bulanıyor sigaradan! zorla içiyorum yani. sigaranın kokusunu duyunca sağda solda tiksiniyorum o derece.

sonra zyban ı bıraktım. keyif alarak sigara içmeye devam ettim.


anladım sigarayı bırakmak önce hakikaten istemekle oluyor. e ben istemiyormuşum ki bırakmayı. hatta zevk alıyomuşum sigaradan.

son olarak; yaşasın winston kahrolsun zyban!