yağmur sonrası içinde su birikintileri olan çukurcuklara basıp, yeraltındakilerin kahvelerini kirlettiğimi düşünerek üzülür, babam dişlerimin temizliğinden behsederken, neredeyse mavi dediğinde saatlerce ağlar, öğretmen çiçek olun dediğinde gözlerimi kapayıp çiçek olduğumu düşünürdüm.o kadar salaktım ki çelik’e aşıktım.
o kadar salağımki, içi çelik adamlara da aşık oldum..
o çukurların üstünde zıplamamdan utanan adamlara...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?