salkimli meyhane

ikindi ustu adli kitabindan bir edip cansever siiri.

yaz gunleri sicacik meyhanelerde,
taptaze salkimlar icinde.
limana insan gurultusune karsi
konusan olmasa uzun muddet bakip kalacakti
caddelere kolkola gezen kizlara.

kapinin onunde cicek satarlardi daima
yoksa kadehlerden anlamazdi mevsimin degistigini.
meyhane her zaman sicakti,insanlar daha sicakti,
gunlerden bir gun olsun unutmamisti yalnizligini.

unutmamisti yalnizligini genc adam
butun gun ayni caddelerde.
pencerelerde ayni sarisin kizlar
halbuki o sarisinlardan hic hoslanmazdi.

Her ?ey rahatty,insanlar mes’ut gibiydi
Her ?ey rahatty,dondurmanyn eriyi?i bile.
Bu yaz kadehlerin serinlemedi?i bir yazdy.
Bütün caddeler yabancy,kadynlar yabancyydy.

Hangi a?ky hatyrlayacakty hangi memleketi
TEzgahtar seçerdi içkisini,çiçe?ini.
Liman tenhala?ynca vakit ak?am
Son kadeh serin ama çok serin
Meyhanenin darkapysynda olmalyydy rüzgar.

Sonra kalkardy bir ?ey söylemeden
Caddeye çykardy ay görünmeden.
En güzel zamanyydy parklaryn
En güzel zamanyydy iskeledeki leylaklaryn
Sigarasyny içinceye kadar Bostancy’daydy.

Mayysty, havalar sycakty,serindi.
Yollar kalabalykty denize kadar.
Parisli bir kadyn ?arky söylerdi kyyyda
Gene çiçek kokulu yazak?amlaryndan biriydi.

Yalnyzdy,sycakty elleri,dudaklary
Ne?’eli köy valsi çalyyordu iskelede.
Salkymlar sarmy?ty meyhanenin her yanyny
Her?ey rahatty çocuklaryn adym aty?y bile
Bu yaz kadehlerin serinlemedi?i bir yazdy.