call of duty 4

huni delisi
oyunun sonuna geldiğimde az kalsın salya sümük ağlamaya başlıyacaktım efendim.birde harika tarafı oyunun diğer versiyonlarında omuz omuza carpıştığım karakterlerin bu versiyonda da bulunması.çok sıkı fıkı oldum ayrılmak koydu gerçekten.köpek fobisi sahibi bir kişi olarak oyun birçok kez kalp krizi geçirmeme sebep olmuştur.o iğrenç yaratıkların sesini beş kilometre uzaktan duyup savaşı falan bıraktım etrafta köpek nöbetine yattım devamlı.zorluk derecesi yükseldikçe oyunun seyride gerçek anlamda değişiyor.bir siperde onbeş dakika kafamı kaldıramadan yattığımı bilirim.oyunun bir bölümünde hava desteği alma olanağı tanınmış ki eğer dalgınlıklarına gelse de koymasalar o seçeneği o bölümü geçmenizin imakanı yok neredeyse.belirtmekte fayda var bu oyun harala gürele kurşun sıkıp sağa sola gönlünüzce bomba atacağınız tarzda değil bazen gölge gibi sessiz,bazen ağır silahlarla takımını havadan koruyan bir şahin,bazen arkadaşlarını yüreklendiren bir komutan oluyorsunuz.batmakta olan bir geminin makine dairesinden sizi güvertede bekleyen helikoptere yetişmeniz gerekmekte.tabi ilk oynadığımda nası olsa burda ölme ihtimalim olmaz diyerek ve sek sek sekerek önümde sağa sola çarparak koşan arkadaşlarımı takip ediyordum ki kendimi bir anda kopan demir merdivenlerin altında buldum.tekrar denediğimde yolu kaybettim ve bende gemiyle birlikte mavi sulara gömüldüm.tam umudumu kesmiştim ki altıncı denememde başardım nihayet ve birdaha oyunu ciddiye almamazlık etmiyeceğime yemin etmek zorunda kaldım.oyun enfes,imkanı olan mutlaka oynasın diyorum.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol