seni seviyorum

yıkık kent sevdası işte bitiyor...

oysa sen dokunurken bu şehre, şehir inlerdi.
adımlarından anlardım gelişini
bir çok insan yürüyor şimdi adımlarını sürüdüğün caddelerde…
ama hiçbiri senin yüzündeki tebessümü vermiyor bu kez benim yüzüme

şimdi gidişini herkes göz yaşlarımdan anlıyor.
sen olmayınca, hiç kimse olamıyor hiçbirşeyim…
eyleme dayalı göz yaşlarım akmaktalar bir bir…

dünyanın umurunda mısın?
oysa ben seni dünyanın şahdamarı sanırdım.
yıkılan kent sevdası işte burada biter
yaşlı gözler elbet bir gün diner
bir sevda kendini düne armağan eder.
sayısız sevmelerim şimdi neye yarar
ya da geç kalmış pişmanlıklarım…

yaram\az artık bana…
şimdi seni sonbahara sığdırıp tüm mevsimlerimi yaza gebe bırakıyorum.
sesi değince yüreğime başkalaşan adam!...
hangi bahar hazır olursun aşkıma?
bekleyim, sırtımda bıçak gibi keskin duran soğuğumla…

yaşanmışlıklarını sen biriktir öyle gel!...
ben yaşayamadıklarımla özlerim seni yine
kin vurmaz yüzüme bilirsin
bencillik nedir bilmem ben…
mart soğuğu değerken tenime, sen yaşa benim sahip olamadıklarımı…
yarınlar uzak değil biliyorum.
ellerin arayacak beni zamansız…
biliyorum…

sesi değince yüreğime sevda yeminini özleten adam!...
gideceksin biliyorum.
gecikmedin gitmek için, geldiğin kadar geç kalmadın yani
bu kadavra aşkımın yüzüne bile bakmadan
şehrimi enkaza teslim edip gittin…

güzel bakışlı, masal yüzlü dev kahraman!
ne çok büyüttüm gözümde seni ve ne kadar çok büyüdüm gidişinle
mevsimsiz bir yalnızlıkla sevdim seni
sevdiğimden habersiz dolaşırken sen bu caddeleri
kızıl nehirlerde boğulmamak için düşlerimi can simidi yaptım kendime…

sen benim tekdüze edilmiş masalımdın…
ben bir tek senin gözlerine kanardım.
sen duymasan da ben söylerim, kulaklarında çınlasın…
yaşıyorum, hep sana kalıyorum
ve ben hep seni özlüyorum…

duymadığın tek kelimeyi ödenmesi gecikmiş bir senet gibi
haczedilmiş kıymetli düş gibi adrese teslim ediyorum…
borcumun bedeliyse bu sözler
işte ödüyorum…

seni seviyorum...

kahraman tazeoğlu