suskun

kahraman tazeoğlu şiirdir.

yağmurlar adını çizseydi yüreğime
gözyaşı tufanlarıyla yağmalanmazdı bu sevda
oysa
amansızlığın burçlarında
bencilliği unutup
sencil yaşamak vardı bir zamanlar
hasret kokulu günlerin tortuları
böyle çökmezdi gözlerime
hani sevdalar sevda gibi yaşanırdı
hani yenilgi sandığın yengiler vardı

suskun

yüreğimi kanırtmışlığınla
çekip gitmişliğindeyim
uçurumlarca uzağım sana
kan revanım
bu kadar mı kadük
bu kadar mı derme çatma bu sevda

suskun

çorak toprakların köhne çatlaklarına ağlarım
öyle ölgün öyle perişan
bulutlar kırılır başımın üstünde
ve
bağışlamalar serpiştiririm sulara
yılları unuturum yolları beklerken
gelmezsin suskun
dillenmeden yıllanırsın suskun
tamiri olmaz bitenlerin
yarınların gardiyanlığı düşer bize
özü sevdasında saklı

suskun

seni anlatmaktan yorgun mektuplar var
iflah olmaz ve yaralı şiirlerle dolu
dipsiz kuyuklardan şahikalara doğru
al beni götür
suskun

üşütmez bizi tenhalıklar
yakışmaz bu öfkeler bize
sevilmişlik kokuyor dudaklarımız
sözlerce serpin bana
ört ateşimi
suskun..