yazardan:
siirin ilginc bir oykusu var: o yillarda ozellikle izmir’de, bazi genc kizlar, telefonla beni arardi. kimisi adini verir, kimisi vermez. bazisiyla kulturpark’ta ya da karsiyaka’daki bir deniz kahvesinde bulusuruz, soylesiriz. bazisi ’mechul’ kalmayi yegler, sadece telefonla soylesir. siir iste bu sonuncu turden bir iliskinin etkisiyle yazildi. kim oldugunu hala bilmedigim o genc kiz, en cok da geceleri beni arar, sicak, biraz kirik sesiyle dakikalarca konusurdu. ben de konusurdum elbet. allah bilir ona neler anlatirdim. derken, donup dolasip onun benim neyim oldugu sorusuna takildik, sicak bir yaz aksami gibi hatirliyorum, sen dedim benim hicbir seyimsin. sonra bu yeni siirin ilk misrai oldu. bitirip ona okudugumda adamakilli iclendigini hatirliyorum. kimdi dersiniz?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?