hani yağmurlar yağıyordu sokaklarına bu şehrin, hani üşümüştü minicik burnun, hani sen sıcacık bir fincan kahve gibi ıstıyodun konoştukça içimi ve gözlerim gözlerini görünce ölene dek sürecek bir yemin etti çığlık çğılığa...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?