demir kuşaklı halkımiz

bir attila ilhan siiri.


bicak dovuyor bicak bursa’da bicakcilar
bir dilim gunes gibi bursa bicaklari
goturup belki izmir’de fuar’da satacaklar
belki balikesir’de bicakcilar icinde

hali dokuyor hali usak’ta hali esnafi
bir ilkbahar sahifesi kimisi silme cicek
dovulmus bir bakir aydinligi kimisinde
kimisi tertemiz sofalara serilecek
encami bilinmeyecek kimisinin de
hali dokuyor hali usak’ta hali esnafi
hunerli elleriyle bir dunya cenneti dokuyor
icinde cirilciplak kendisi isin tuhafi

aksehir’de semerciler semer dikiyor
ufacik yere yakin bozkir atlari icin
cuvaldizin ucunda agac saman ve mesin
toz biyiklarini yakiyor semercilerin
bir igne sokuyorlar bin ah cekiyorlar

demir dovuyor demir demirciler sivas’ta
orsun ustunde kibrit gibi parlatiyorlar
yumusatiyorlar cifte su veriyorlar
alti yuz cirak yuz elli usta sivas’ta
cekic burunlarindan cingi sektiriyorlar

kucuk asya duzunde ay ve yildiz
omuz omuza vermis ekmek yuguruyor
yildiz kadinhan’da bugday savuruyor
ay ramandagi’ndan petrol cikariyor
kucuk asya duzunde ay ve yildiz
her kosebasinda her gun rastladigimiz
gozleri bozkir gibi kuru ve aydinlik
avuclari sicacik demir kusakli halkimiz