sahil
buzullarım eridi bu gün
bir şişe vurdu sahile
lavlar düştü gölgelerime
ellerim!
öyle bereketlendi ki sevgiyle
dokunamam artık sana
bu arsız sevgi
ağır tef boğusunda...
seni kan bulutlarından kaçırırcasına
kapalı gözlerime düşen
silüet...
bana kalan düşperestlik
ama sen
girme bu oyunun içine
sorgulamadan bırak
araya gün girmeden
ilk sazın akustiği
hicaz parmaklarda
parçalasın...
acımadım tanrının gözyaşına
tanrıçasıyla bir(liktey)ken
vurdun kendimi aşk’a
kanadım
oluk oluk akan ışığı silerken sahilden
ağır, hizmetli dalgalar
yavaş yavaş kararırken yalnızlık
adem’in mektubunu buldum bugün
havva’ya yazmış,
bir şişenin içinde...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?