hayat

kazım koyuncu’nun söylediği güzel bir şarkıdır.sözleri;

kaçağım
eşkiya aşklar yaşarım durmadan
kaşla göz dağla uçurum arası konar göçerim
sürgünlüğümü yurtlanmaz yerleşik sevdalar
sığsın isterler defnelerim küçücük saksılarına
yetmez dağbaşlarının teslimiyeti istenir
ya katlim ya ihanetim

bilmezler başka bir yol olduğunu
yani ben eşkiya her yanı pusu
gözlerindeki dumanlı dağlara sevdam
zülfünde gölgeye sığınmam bundandır
o zaman keyif çatarım silah diye
sevdanın doruğuna

buzullar erir nehirler yatak değiştirir
sevdalarını ışıklarında yıkarlar
sonrada yürekleri seslerinde
gürül gürül akarlar
çıplak suretleri dağbaşlarını resmeder
o dem iklim değişir hüzün olur

yüreğimden gayrısına sır vermediğim doğrudur
kaçaklıktır
hadi gel şahrud’um dağlara gövde verelim
göğsüm tahtasının altı ol
yoksa vuracak beni hasretim bir tenhada

yakışırmı bir kaçağa ecel eliyle ölmek!!

hayat denen sonsuzluğun
karşısında bir çocuğuz
düşe kalka büyürken
kalkamayız bir çoğumuz

bu hayat böylemi olur
düşen hep yerde mi kalır
gün olur belin doğrulur
kim n’olacak belli m’olur

ama bitmez yolculuklar
belki biraz canın yanar
düştüğün yerde doğrulup
başlar yine ilk adımlar..