kendisini daha comez oldugu zamanlarda karsılayan, sabahların korunde kendısıyle beraber kahvaltı yapan, hasta oldugu zamanlarda yanlız bırakmadıgı ınsanı sırf o ıstedı dıye sozlukten sılen ve arkasından da "yok yok gozlerımın yasını sılıyorum" dıye duygu somurusu yapan ınsan yavrusudur.
(bkz: hadi ben bi bok yedim sen ne diye durdurmadın)
(bkz: tımsah yavrusunu yerken aglarmıs)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?