anlaşılamayan hezeyan. gerçekten bir galatasaraylı olarak kendimi fenerbahçeli arkadaşların saçma sapan iddialarına, mantıksızlıklarına, şuursuzluklarına bir şey dememek için tutuyordum. şampiyonluğu böylesine dramatik şekilde kaybetmelerini de aykut kocaman’ın kariyerine mağlolan şu lafını adapte ederek teselli etmeye çalışıyordum: şampiyon olduğumuz için sevindim ama trabzonlu arkadaşlar için üzüldüm. (fener-trabzon maçı sonrası söylemiştir). bu üzüntüden dolayı hırçınlıklarına, görgüsüzlüklerine ve sportmenlik dışı ısrarlı tebrik etmemelerine ses çıkarmıyordum.
ama artık yeter.
ağlama zırıltınızdan bıktım. taraftar olmayı, taraf olamayı körlükle karıştırmanızdan bıktım, kulluğunuzdan bıktım. hele kendi elinizde olan bir şampiyonluğu biz kaptık diye kutlamamak için bu en basit insani davranışı göstermemek için binbir bahane bulmanızdan bıktım.
biz kendi başkanımızı eleştiririz. onu istifaya da davet ederiz çünkü bu kulüp onun malı değildir. o kongre tarafından seçilmiştir ve bize karşı sorumluluğu vardır. başarısızlıkları da vardır başarıları da vardır ama bunun hiç bir önemi yoktur.herşey geçip gittikten sonra geriye kalan insanlıktır. kendi takımı en buyuk rakibine 6-0 yenildiğinde bile diğer rakibinin elini sıkıp onu tebrik etmekteki asalet kalır.
ne yaparsınız yapın. aziz yildirim yine nazlandı. destek olun pışpışlayın gazını alın geri getirin hiçbiriyle ilgilenmiyorum. ama gözünüzü seviyim tebrikten geçtim bari bizim şampiyonluğumuza laf etmeyin, bok atmayın.
(bkz: fenerbahce taraftarlar birligi bildirisi)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?