muque

göreceli bir insan evladı çoğu zaman...siyahla beyazın dayanılmaz zıtlığı gibi...ya sevildi ya sevilmedi...griye yer vermediler onu tanıyanlar...umutsuzluğunu yüklediği anlarda çantasına,göç etmekten başka çare bulamadı...gerçeklerden kaçmanın ilke edinildiği topraklarda türk olarak doğdu...öğretilenleri kafasına mıh gibi işledi ama çoğunu uygulamadı... derler ya; "bir yerden sonra daha az acır" diye...o hep daha az acısın diye bekledi.ama hiç bir adım atmadı iyileşmek adına...onla anlaşmak yapamayacağı şeyi başarmanın mutluluğunu verdi bazı insanlara...hayatı izledi, hayatı yaşadı...kimi zaman anne, kimi zaman kadın, kimi zaman çocuk,kimi zamanda küçük bir kız oldu varlığını ite kaka kabul ettirdiği küçük dünyasında...tek istediği balonlu rüyalar görmekti...o hala yaşıyor ve galiba bu biraz daha sürecek.