hayat

kabullenmek. cok uzlasmaz davranabilirsin, uzlasamazsin. samimisindir, intihar bile edebilirsin. hatta bu hareketin alir seni yildiz bile yapar ve arkandan belki de haketmedigin (ya da belki de haketmen gereken) ovguler duzulur. ya da olume bu kadar methiyeler duzen ama olmeyi goze alamayan insanlar gozune batar. baska bir yanda, hayatin her bir aniyla uyusmus, mutluluk naralari atan insanlar... ne kufredecek kadar sinirlenirsin "hayat"a, ne de serotonini gozlerinden fiskirtacak kadar huzurlusundur. ama bilirsin, orali degilsindir. kabullenirsin, yuzunde ince bir gulumsemeyle.