komünizm

insan egosunu hice saydigi icin her ne kadar guzel gozukse de asiri totaliter rejimler basta olmadikca asla uygulanamayacak olan ideolojidir. oncelikle insan eger duygularindan, hirslarindan ve icindeki surekli daha cok isteme arzusundan ayrismis bir canli olsaydi yeryuzunun en mukemmel sistemi olurdu, ama ideolojiler insanlar icindir ve insanin icdunyasini isin icine katmadan onu yonetmek olmaz. kuba ornegi yanlis bir ornektir, oncelikle orada cok saygi duyulan bir lider ve o ne derse yapmaya hazir olan bir halk vardir. fidel castro bu saygiyi fazlasiyla haketmektedir- ki bende kendisine sonsuz saygi duyarim- ancak kuba son senelerde bazi durumlarda esnek davranmaya baslamistir, bunun sebebiyse her seyin kisitlanmasindan dolayi artan asiri kacakciligin onune gecilmek istenmesidir. artik insanlarin bazi seyleri kuba’ya sokmasina kotu gozle bakilmamaktadir, yabanci bazi televizyonlarda izlenebilmektedir. kuba’nin elindeki en buyuk sans fidel’dir, o oldukten sonra ayni duzen olur mu bilemeyiz. ancak yine de hali hazirda kuba halki bir cok sefaleti de beraberinde yasamaktadir, ancak tum buna karsin son derece kulturlu bir toplumda olusturulmus ancak insan egosu hice sayildigi icinse kacakcilik ust seviyelerdedir.