geceye seni bağırdim duydun mu

nasil da cabucak bitiyor gun...
gunler...
bir sey anlamadan...
hissetmeden...
uyaniyorum...
beyaz bir gun...
yatiyorum...
alacakaranlik...
sabah olsun diye uyuyorum...
yatayim diye geceyi bekliyorum...
dahasi yok... hep ayni...
ne istedigimi...
ne dusledigimi...
neye kustugumu ben de bilmiyorum...
ama kustum...
fena kustum...
beynimin icinde neler var?..
neden bu kadar yalinim?..
hicbir turkuye eslik etmiyorum...
nicin?..
bilemiyorum...
bir anlik tebessumlerimi de yitirdim...
arkadaslarim bir bir ana, baba oluyorlar...
ben artik bir “ogul” da istemiyorum...
adi “deniz” olacakti oysa...
simsiki tutacakti avuc icine ancak sigan parmagimi...
sen kokacakti...
ben kokacakti “deniz”...
yok...
istemiyorum...
yok...

(bkz: zeki kayahan coskun) un "ben senden sonra dus oldum" kitabindan bir bolumdur.