yine bir kat nöbeti,yine bitmez saatler.
ben de bir anadolu öğretmen lisesi mezunuyum.lise üçüncü sınıftaki bir haftalık stajımızda dördüncü sınıfların dersine girip öğretmenlik yapacaktık.
o hafta bir şekilde geçti.ama o son gün öğlenden sonra ki o son iki saatte kafam nasıl 'sikilmişse' derste 3 tane kırmızı tuborg içince o çocuklara benden bir hayır gelmeyeceğini ve onlara bir gram olsun faydamın dokunmayacağını anlamıştım.
ne kadar mikseler de kafaları çocuk kalbi çok temiz.çocuk kalbi bir melek.
sadece o bir hafta boyunca biraz ilgilendiğim ve bir iki kafayı okşadığım için son gün giderken o 30 kişilik sınıftan 30 tane mektup aldığımda görmüştüm bunu.
'uygar hocam sizi çok özlücez'
'uygar hocam nolur yine gelin'
'uygar hocam sizi çok seviyoruz'
o 10 m2'lik gübre kokan sınıfta o 9 yaşındaki pırlantalardan aldığım sevgi hayatımda annem ve babamdan sonra gördüğüm tek karşılıksız sevgiydi.
kısaca fazla umursanmaması gereken durum.
eğer hocamız lisedeyse o halde kolay gele.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?