"ben hızla değişiyorum. bugünüm dünümle zıt düşüyor. merdivenleri tırmanırken çok defa bir iki basamak birden atlıyorum. bunu hiçbir basamak bağışlamıyor. yukarı çıkınca kendimi sürekli yalnız buluyorum. kimse benimle konuşmuyor. yalnızlığın buzu beni titretiyor; yükseklerde ne istiyorum?
benim küçümsemem ve özlemim beraber büyüyorlar. yükseklere çıktığım oranda, yükselenleri küçümsüyorum. yüksekte onların işi ne?
yükselmemden ve sendelememden ne kadar utanıyorum! solumamla ne kadar alay ediyorum!
uçanlardan ne kadar nefret ediyorum! yükseklerde ne kadar yorgunum.”
böyle buyurdu zerdüşt-nietzsche
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?