jandarma

nereden bakarsanız bakın devlet memurudur.

dün akşam gümüşdere’de iki tanesi elimde kalıyordu, en son "sana manevi tazminat davası açmazsam mesleği bırakıcam" diye bağırıyordum, arabaya bindirdi arkadaşım zorla beni.

olay aynen şöyle gelişti:

akşam saat sekiz gibi arkadaşımla buluştuk, hadi dedik gidip köfte yiyelim gümüşdere’de, oradan sahile ineriz, bir şeyler içeriz, köftelerimizi söyledik, oturduk yiyoruz, jandarma arabası geldi, arabamın yanında durdu, indiler, ellerinde fenerler, arabanın içine bakıyorlar, ses etmedim önce, sonra seslendiler "araba kimin?" diye, benim dedim, devamındaki diyalog aynen şudur:

ben: buyrun komutanım, benim araba.
jandarma: dün akşam bu araba kontrol noktasından kaçmış, arkadaşlar ceza yazmışlar, şimdi arabayı görünce arama yapmak için durduk.
ben: bir yanlışlık var komutanım, ben dün akşam dudullu’daydım, oradan eve göztepe’ye geçtim, buralarda değildim.
jandarma: yalan mı söylüyorum yani?
ben: ben mi yalan söylüyorum yani, bakın avukatım ben, aracım kiralık, araçta gps var, nerede olduğu zaten belgelenir.
jandarma: dün gece burada olduğunuza dair elli tane tanık bulurum.
ben: dün gece yanımda olan arkadaşımla -ki kendisi independence’dır- da konuşturabilirim sizi ama gerek yok, siz işleminizi yapın, bakın bakalım keyfi ceza kesmenin sonucu ne oluyormuş.
jandarma: avukat hanım, uzatmayalım, beyaz citroen c4, son zamanlarda sizinkinden başka beyaz c4 gelmedi buralara.
ben: nasıl bir gerekçe bu? özel üretim, tek c4 bende evet...gerçekten iyice sinirlenmeye başladım, lütfen işleminizi yapın, hem sizin işleminizi keyfi olduğu için şikayet edicem, hem de cezaya itiraz edicem ayrıca manevi tazminat da isticem, ben haftanın iki günü buralardayım, siz beni köyün ortasında rezil ediyorsunuz.
jandarma: ne rezilliği avukat hanım, aracınızı bile aramadık.
ben: sıkıyorsa arayın bakalım, savcıya anlatırsınız sonra derdinizi.
jandarma: tehdit etmeyin avukat hanım, hem biliyorsunuz manevi tazminat olayı yalan türkiye’de.
ben: ben gerçeğe çevirim, sen merak etme, sana disiplin cezası yedirmezsem mesleği bırakıyorum, burada herkes şahit...( ama bu arada sinirden delirmiş vaziyette üstüne yürüyorum, adamcağız adım adım geriye çekiliyor, korktu saldırıcam diye 1.50 boyumla )

bunları söylerken arkadaşım zorla arabaya bindirdi, "ne tartışıyorsun ya, yapacağın iş belli, bırak sürünsün pezevenk adliyelerde" dedi, hak vermedim de değil kendisine.