çocukların uçurtmasına benziyorsun
biliyor musun...
rüzgarı hiç dinmeyen bir mavilikte
güneşli sular gibi gülümsüyor yüzün.
ve ben çok aşağılarda
katı ülkesinde toprağın
tutulmuş heyecanına
titreyerek izliyorum süzülüşünü...
bir hazin hızla uzaklaşıyor her şey.
(bkz: şükrü erbaş)
(bkz: kimliksiz değişim)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?