emre aydın eseri. şöyle ki;
karla karışık yağar hüzün
üstüm başım hep uzun kollu
benden iyi bilirsin
anlatmama lüzum var mı ?
gözlerim senden sonra
hep parçalı bulutlu
sen de baksan görürsün
bakmaya yüzün var mı ?
mutlu muyduk ki ? sade nefes aldık
bıktım artık uzatma, yaslan bana ağla
kal yanımda böyle sonbahar gelince
soysuzlar içinde kalma yalnızlığım
bak yenildik işte
zamanı gelince kalkarız belki de
dayan yalnızlığım
uzun yola gitmeden
iki koltuk ayırttım
seninkisi cam kenarı
sormana lüzum var mı ?
farkı yok ki geçmişten
ilk kez görmüş değilsin
hiç kuraya girmeden
hep kısa çöpü çekmişsin
mutlu muyduk ki ? sade nefes aldık
bıktım artık uzatma, yaslan bana ağla
kal yanımda böyle sonbahar gelince
soysuzlar içinde kalma yalnızlığım
bak yenildik işte
zamanı gelince kalkarız belki de
dayan yalnızlığım
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?