fazıl hüsnü dağlarca’dan bir şiir.
taş atar aylara günlere gezegenlerden o,
avuçlarında en bağnaz inanış, soyunuk.
ver sen bir ölçek, bir ölçek daha, bin yıl ötesinden,
aç gömüleri dara´nin soyunuk.
emmez ki bebe, dolmaz ki bebenin annesi,
nice emse emdirse, anlam soyunuk.
bir kurt ulumaz, ama kılları delice büyür,
bakımsız ormanlara, mağaralara, soyunuk.
yetmiyor, yetmiyor bana bu yeryüzü yalnızlığı,
burda bütün sevdiklerim soyunuk.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?