cogünlük ve yogünlük olarak sinema seyircileri

efendim sinema izleyicilerini sınıflandırmaya kalkarsak eğer kabaca, bir kaç yüze ayırabiliriz. fakat bu aralar çoğunluk ve yoğunluk olarak genç ve hattı türksel olan arkadaşları görmekteyiz sinemalarda. bu kimseler özellikle yaşadığım şehir olan mersin’de pek de hoşlanmadığım kişiliklerdir. çünkü efendim insanların öldüğü, kesildiği, doğrandığı, kaza geçirdiği, şoka girip ilginç davranışlar sergilediği ya da geçtim hepsini herhangi bir sahnede gülme potansiyeline sahip organizmalardır. yahu arkadaşım her boka güleceksen sinemada işin ne? duygularından arındırılmış izleyiciler olurlar genelde gençtürkselliler. bir de grup olarak gelenlerin içindeki benim neyim eksik ki cem yılmazdan ruhlu insan yavrusu da her sahneye yorum yapıp etrafındakileri güldürme çabasına girer. etrafındakilerde refleks olarak gülerler genelde, ben de o sırada filmin kendileri ve aileleri hakkında bütün iyi dileklerimi sunarım içimden. velhasıl kerim çoğunluk ve yoğunluk olarak sinema izleyicileri bu tiplerdir ve insanı sinema da film izlemekten soğutabilirler.