bu yıl birinci sınıfa başlayan afacan , fırlama can.
10 eylül akşamı,
can: karpuzz abla ben şimdi yarın okula başlıyorum ya. noluyo?
ben: işte can’cım büyüdün sen kocaman oldun. artık her gün okula gidip bir şeyler öğreni..
can: ya biliyorum onu.her gün sabah evden çıkıp akşam gelicem değil mi? babam gibi yani.
ben: evet hemen hemen. ama korkma sakın yani kötü bişi değil. ağlama tam..
can: oleyyyy! biliyodum işte! bu gün de gelicekti. babam gibi çıkcam sabah akşama kadar bu kadının görmücem. kurtuldum. süt de içmicem çorap da giymicem ayağıma. pis kadın.
ben zaten dumur bu çocuk kaç yaşındaydı diye hesaplıyorum.
11 eylül sabahı;
ben: can bak bu öğretmenin. şimdi o seni sınıfa götürücek, sohbet ediceksiniz. ne çabuk büyüdün.fırt fırt. daha seni ilk kucağıma aldığım an..önlük de çok yakıştı sana ühühüü ühü.
can: bu kadının poposu ne büyük. bi kere ellesem mi?
ben: hay babası kılıklı. ben ne diyorum sen ne diyosun. beni dinliyor musun sen bakıyım?
can: boşver. nasılsa her gün görücem. sonra ellerim.
ben:siktir git sınıfına, küçük sapık.
hocam eti sizin kemiği bizim.
ben zaten yine dumur, bu çocuk acaba 7 değil de 17 mi?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?