çıplaklık

gölgeye bıraktığım düşünceler yavaş yavaş canlanır.heyecanlanmaya başlarım.penisim sertleşir.gözlerim daha da açılır.kalbimin atışı hızlanır,geceleyin bilmediğim yolda duyduğum köpek sesleriyle ürktüğümde adımlarımın hızlandığı gibi.bir sağa bir sola basarım yürümeye başlayan bebek gibi.perdenin arasından sızan ışık kırılır vücudundan.dövülür gibi çarpar duvara en karanlık yerlerin sanki bir zambak gölgesi.erguvan kokuları gelir burnuma ve yüzüme sabahın ılıklığını andırır çıplaklığının rengi vurur.
bakamam!
az sonra kör olacağımı,bakmaya doyamadan öleceğimi de bile bile seyrederim çıplaklık.
çıplaksın...