cien anos de soledad

marquez’in nobelli tuhaf romanı. üç neslin yüzyıl içinde yaşadıkları anlatılıyor. kitabın başına soyağacı çıkarılmış ama yine de tavsiyem sizin de kendi mantığınıza göre bir soyağacı çıkarmanız okurken. çünkü olaylar çok hızlı gelişiyor ve aynı adı taşıyan bir sürü insanı not almadan takip etmek çok zor oluyor. destan havasında yazılmış. her cümle eylem cümlesi. yani sürekli bir hareket hakim. tuhaf tuhaf şeyler oluyor. ölüler ziyarete geliyor, birileri havaya uçuyor, domuz kuyruklu çocuklar doğuyor... ama kimse garipsemiyor. bir yandan halkın kültürünü görürken öte yandan muz cumhuriyetlerinin dünyasına gidiyorsunuz. oldukça farklı bir dünya. roman da öyle.