cem adrian

turfanda askin bayat gubresi
sesi ve müziğini neşter gibi kullanarak ufak darbeler ile açıyor adeta insanın ruhunu, göğüs kafesini. önce kalbindekilere hacim yüklüyor, büyüyor büyüyor ve sonrasında artık göğsüne sığmaz olunca kalbin, açık havaya çıkartıyor onu ve adeta sesi ile okşuyor, şefkatle.

öyle yani! en az acılar kadar seviyorum bu adamı ve müziğini.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol