bu duvarlar yetmiyor bizi ayirmaya bilesin...
bu parmakliklar, bu demir kapilar, bu hava, inan...
bazen bir yumrukta yikacak kadar guclu,
bazen bir serce kadar gucsuzsem, bir nedeni vardir...
hangi zorlugu yenmemis insanoglu.
hele tasiyorsa icinde bu insanca sevgiyi.
guzel gunler zorlu duraklardan gecer sevdigim.
damla damla birikiyor insan. damla damla sevgili...
bir gun akip gidecegiz hayata...
duvarlar yikilacak, acilacak butun kapilar bilesin.
benim yuregim sensin simdi, seni vurur durur...
ve yine damla damla cogaliyorsun icimde.
(bkz: yilmaz guney)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?