black

boş tuval yüzleri, dokunulmamış kilden tabakalar...
sereserpe serilmişti benden önce, bir zamanlar onun bedeninin yaptığı gibi...
beş ufuğun hepsi çevrelendi ruhunda...
dünyanın güneşe olduğu gibi...

şimdi tattığım, soluduğum hava değişti.
her düşündüğümde, o her şeydi.
biliyorum ki bana her şeyini verdi, giydiği her şeyi...

ve şimdi...
acıyan ellerim bulutların altında ısınacak.
her şey neydi öyle?
resimlerin hepsi siyaha boyandı, dövmelendi her şey.

bir yürüyüşe çıkarım...
oynayan çocuklarla çevrilirim...
gülüşlerini hissederim.
peki ya ben niye kuruyup soluyorum?
ah... ve başımı döndüren buruk düşünceler!...

dönüyorum, dönüyorum, güneşin düştüğü hızla...
şimdi acıyan ellerim kırık bir bardağı koruyor...
her şey neydi öyle?
resimlerin hepsi siyaha boyandı, dövmelendi her şey.

kötüye giden aşk, dünyamı siyaha çevirdi...
gördüğüm, olduğum, olacağım her şey dövmelendi... evet...

biliyorum bir gün güzel bir hayatın olacak...
biliyorum bir yıldız olacaksın birilerinin gök yüzünde...
ama neden...
neden, neden o, o benimki olamadı?