bir zamanlar anadolu da

sitivreyvaugin
izlediğim bir kaç filminden anladığım şu oldu nuri bilge ceylan hikayelerinde bir karakterin üzerinden gitmiyor ya da onun filmlerini izlerken oyunculardan biri birinin önüne geçmiyor, kafası net, oyuncudan ne istediğini biliyor ve oyuncu ne yapmak istediğini anlıyor, öne çıkan bir karakter yada yetenekli bir oyuncu sahneleri alıp götürmüyor..

adamın söylemek istediği birşey var sanki kendi üslubu ile anlatıyor ama kolaya kaçmadan. belki de zaten becerebildiği bu ama bildiğini okuyor gibi geldi

filmden beklentim az diyalog ve bol çekim...
ama film ummadığım kadar bol diyaloglu olmuş bence uzun olmasına rağmen sıkıcı değil yani eğlenceli film ya da sıkıcı olmayan film kavramı biraz kişiden kişiye değişse de zaten nbc filmlerini de eğlence beklentisi ile izleyen pek kimse yoktur diye tahmin etmekteyim.

bana karakterler oldukça gerçek geldi diyaloglarda günlük hayatta karşılaşabileceğiniz türden sanki..

yani sanırım bu filmde yalnız ve güzel ülkesinde yaşanan milyon olaydan birini kendi üslubu ile anlatmış ne eksilmiş ne abartmış.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol