kuş
i.
gece gece,
bir kuş kondu pencereme.
yoktan var oldu sanki
zifiri karanlığın içinde
parladı tüyleri inci gibi.
soğuktu hava,
açtı kuş,
üşüyordu,
açtım pencereyi,
açtı kuş,
sıcaktı içerisi;
girmedi.
çok dil döktüm
yalvardım dakikalarca,
vazgeçmedi.
“tamam” dedim,
“burda kal, gelicem birazdan”
baktı gözlerimin içine anlarmış gibi.
“bekle” dedim,
gittim bir kaç parça ekmek almak için,
kırıntılarını ekmeğin belki de,
döndüğümde
açık pencere,
ayaz içeri,
izledim
zifiri karanlıkta
parlayan tüylerini,
gidişini...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?