gülümse bana!
gülümse de unuttur herşeyi...
sen, gülümse, sönsün içimdeki sensizlik!
bitsin bu akıl almaz bekleyiş,
özlem...
gülmüse bana hadi durma!
gözlerin gülümsesin ki, çıkarıp atayım kalbimin deli gömleğini,
hiçbir zaman bulamayacağım bir yerlere saklayayım paramparça yalnızlıklarımı...
sen bana gülümserdin eskiden
ben...
ben tutamazdım ellerini, heyecanlanırdım,
gözlerim fısıldardı seni nasıl sevdiğimi,
belki anlamazdın, ya da anlamak istemezdin,
şimdi öyle bir tüneldeyim ki ne başı var ne de sonu...
bilmiyorum bir düş olabilir bu,
uyandığım yerde yarım bıraktığım,
eksik..
sen..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?