bilgiçlerin şiirleri

ağlıyor bu akşam istanbul,
ıssız sokaklarında hüzün esiyor göğe doğru..
bir karayel esip savuruyor göz yaşlarımı.
son bir kez daha düşünüyorum seni.
son bir kez daha düşüyorum sensizliğe.
bir sokak lambasında, ışıklı bir tabelada..
takılıp kalıyorum bazen..
bir kez daha geliyorsun aklıma,
denize doğru bakıyorum,
martılar kanat çırpıyor sonsuzluğa.
gözlerine benziyor hiç olmadığı kadar,
mavi deniz, gök, martılar..
yürüyorum korkmadan,
hissiz bir karanlığın içine doğru..
ne beni saran efkarımı görebiliyorum;
ne de önümdeki yolu..
aklımın girdiği şu tünelin;
ne başı var, ne sonu..
karanlık yollar,
seni düşündüğüm gecelere benziyor..
bitmiyor sonlar,
yalnızlığım üşüyor,
içimde kırık bir sarkaç,
düştükçe düşüyor,
istanbul sana muhtaç,
istanbul üşüyor...