ne yazık
nefesim tükenmeden umudum tükendi
halbuki çok olmadı…bir nefes uzağımdaydın
tenimde hala sıcaklığın
uzandığımda yatagıma hala şöyle bi dönüp bakıyorum
hani belki rüyadır seni yitirişim
belki hiç yaşanmamıştır
beni terk edişin,
çekip gidişin hepsi rüyadır diye bi göz süzüyorum her seferinde
ama seni sevişim kadar gerçekmiş
alıp başını gidişin de
şimdi üzerime keder yağıyor
hüzünle yıkanıyorum
baş edemiyorum ve yeniliyorum
her gün biraz daha tükeniyorum
ve göz yaşlarımda tükendi artık
ağlayamıyorum…
yerken tat alamayışım
içerken kanamayışım
hüznü bile insan gibi yaşayamayışımdan
anlıyorum
anlıyorum umudun tükendiğini
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?