ben sokak çocuğuyum

bir bedirhan gökçe $iir’i ..

ben sokak cocuguyum
sayfa no yok..
cilt no yok..
hane no yok..
ana adı: ben sokak çocuğuyum abi
hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan
bilyelerini rüyalarında unutan
ve oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran cocuk varya
o benım işte..
o benım abi
sahi bir annem olmalıydı değil mi?
ben dudaklarımda sokakları beslemiyorum oysa
sahi abi tadı nasıldı anne sütünün?
anneler nasıl okşar cocuklarını?
anne kokusu nasıldır kımbılır
ana ha..
bir anne cizebilirmisin benim icin
karanlığın kar soğuğu
parmak uçlarına..
bir anne..
unutulmuş çocukların ürkek avuçlarına..
bir anne..
ve yanına beni eklermisin abi?
tıpkı sulu boya resimlerdeki gibi sımsıcak!
sahi abi senin gözlerini kesmiyor değil mi?
bir köprünün soğuk, gergin ve karanlık bedeni..
sahi, sen hiç seyrettinnmi ay dedeyi bir köprünün altından, üşüdünmü abi kayan bir yıldıza bakarken
abi sen..abi sen..
boşver..
git boyat istersen ayakkabılarını
ben aha şu ayakkabıların bağcıklarından asılıyorum yaşama
gel boyat ayakkabılarını
boyatta resmi cıksın
dostun, düşmanın tüm kaldırımlara..

sayfa no yok..
cilt no yok..
hane no yok..
yokların varlığında
tam göbek bağından yakalandınmı hiç yanlızlığa?
bir de bir de.. babam olmalıydı değilmi?
baba...!!
benı dövecek bir babam bile yok biliyormusun?
nasırlı ellerinde şefkat arayacağım bir insan..
kim bilir bayramlarda neler alır babalar çocuklarına.
unutmuşum bayramlarınızda vardı sizin öyle değil mi?
arifeleriniz..
bayramlarda temize çekilen dostluklar vardı sonra..
oysa ben kırık dökük ıslıklar ısmarlıyorum güneşe ve mehtaba.
yankısız bestelenmemiş ve bestelenmeyecek
bir babam olsaydı belki yeterdi..
çocuk olurdum eskisi gibi
şımarırdım öylesine
boşver abi
kimin neyine bayram
kimin neyine hediye
baba kimin neyine abi
sahi senin düşlerin vardır
söylesene göremediğin rüyanın düşünü kurarmısın?
ahmet bir düş görmüş
geçenlerde köprü altında tanıştık
yorgun ve geç gelen bır gecede
utanırken anlattı,anlatırken utandı
bir ip bağlamış gökküşağına
bak ana dıyormuş uçurtmamı gördünmü
ya ucurtmamın gölgesinde bilye oynayan çocukları
ahmet’in düşü işte..
bana düşlerini kiralarmısın abi..
bedava boyarım ayakkabılarını
bana düşlerini... düşlerini abi
boşver.. boşver...
bak iyi parlayacak bu ayakkabılar
en parlak ayakabılarınla yürüyeceksin yaşama
sen düşünme sokaklar düşünsün benı
gazete manşetleri,
3.sayfa haberleri düşünsün,
isimsiz bir damla gözyaşı düşünsün,
sen beni düşünme.. düşünme be abi
nasıl olsa ben olmayan ayakkabılarımın sıcaklığıyla basıyorum tüm kaldırımlara..
olmasada anne babası sokakların
sokak çocuğuyum işte
ben sokak çocuğuyum
kazanılmadan kaybedılmıs bir geleceğin herhangi bir yerinde
ben sokak çocuğuyum abi
hani şu uçurtması gökkuşağında asılı kalan
bilyelerini rüyalarında unutan
oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran çocuk varya
işte o benim..benim abi..o benim abi benim abi..




bedirhan gökçe