ben küçükken çok salaktım. yağmurlu, şimşekli, yıldırımlı havalarda çok mutlu olurdum. hele gök gürültüsüne bayılırdım. havanın sesi olarak yorumlardım gök gürültüsünü. önce şimşek çakardı, gökyüzündeki o ışık kırılmaları mutlu ederdi beni, hele arkadan gelen o gökgürültüsü muazzam heyecan yaşatırdı bana. gök bi gürlerdi arkasından ben bi kahkaha atardım, bi daha gürlerdi, bi kahkaha daha... yok yok salaklıktan ziyade deli miydim neydim?
hıı bi de okulda gökgürültüsünden korkup ağlayan, birbirine sarılan çocuklara mal gözüyle bakardım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?