1. sınıfta öğretmenim beni tembeller kümesine attığında çok üzülmüş hatta ağlamıştım. geri dönüşü yok sanmıştım. kalan ömrüm orda geçecek sanmıştım. oranın bir müdavimi vardı onun gibi olurum sanmıştım.
neyse ki öğretmenim yaptığı hatayı anladı. beni ait olduğum yere geri aldı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?