ataol behramoglu siiri.
ilk kez yurdumdan uzakta yasadim bu duyguyu
bebeklerin ulusu yok
baslarini tutuslari ayni
bakarken gozlerinde ayni merak
aglarken ayni seslerin tonu
bebekler cicegi insanligimizin
gullerin en hasi, en goncasi
sarisin bir isik parcasi kimi
kimi kapkara uzum tanesi
babalar cikarmayin onlari akildan
analar koruyun bebeklerinizi
susturun susturun soyletmeyin
savastan yikimdan soz ederse biri
birakalim sevdayla buyusunler
serpilip gelissinler fidan gibi
senin benim hic kimsenin degil
butun bir yeryuzunundur onlar
butun insanligin gozbebegi
ilk kez yurdumdan uzakta yasadim bu duyguyu
bebeklerin ulusu yok
bebekler, cicegi insanligimizin
ve gelecegimizin biricik umudu...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?