güneş yükselmeden kuşluk yerine
bir adam camiden döndü evine
oturdu sessizce yer minderine
kızı ’ bayram’ dedi, yalınayaklı
adam ’ bayram’ dedi tam ağlamaklı
eli öpüldükçe içi burkuldu
konuşmak istedi dili tutuldu
güç bela ağzından bir ’ of’ kurtuldu
oğlu ’ bayram dedi sırtı yamalı
adam ’ he ya’ dedi gözü kapalı
düşündü kış yakın, evde odun yok
tenekede yağ yok, çuvalda un yok
yok yoka karışmış: tuz yok, sabun yok
avrat ’ bayram’ dedi eğdi başını
adam ’ evet’ dedi, sıktı dişini
çalışsa ne iş var, ne cepte para
dağ oldu içinde büyüyen yara
dikti gözlerini karşı duvara
takvim ’ bayram’ dedi, silindi yazı
adam ’ öyle’ dedi, bağrında sızı
döndürse yönünü herhangi dosta
yaralı, gariban, dul, yetim, hasta
aylar, yıllar, günler erirken yasta;
yer - gök ’ bayram’ dedi ağzını açtı;
adam ’ bayram’ dedi evinden kaçtı.
abdurrahim karakoç
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?