türk filmleri

yaraticiligin had safhaya ulastigi filmlerdir bunlar.ozellikle dunyayi kurtaran adam filmi bunlarin en baba olanidir.

webgum’un en sevdigi filmlerdir.gunde 100 tane seyredebilme kapasitesine sahiptir.

40 kere de izlesem sanki ilk defa izliyormuscasina ayni heyecanla seyrettigim filmlerdir.
ozellikle eski, klasik, ask icerikli olanlari.
(bkz: hulya kocyigit)
(bkz: ediz hun)
(bkz: turkan soray)
(bkz: kartal tibet)
(bkz: filiz akin)
(bkz: fatma girik)

ozellikle bazilarini seyrederken bogurunuze bir agirligin cokmesine sebebiyet verebilir bu fimler..mesela adi aklima gelmiyor ama bir koyde kopek tarafindan isirilan cocuklarin kuduz olma ihtimali ile sehire goturulmeleri anlatiliyordu..tarik akan bas rolundeydi..sonunda ben kuduz oldum zaten..

kilink istanbulda filmi superdir

(bkz: gemide)
(bkz: lalelide bir azize)

turk filimlerinin en babası sezercik öksüzlerdir.
-fıstık benım olcak bıncem tepesıne vurcam kırbaçı.

her zaman eleştirilip, özellikle alay edilse de, son zamanlarda başarılı filmler de yapılarak artık bu sektörün de ilerleme kaydettiği görülmüştür. eşkiya, deli yürek(bumerang cehennemi), gönül yarası, hababam sınıfı askerde, babam ve oğlum ve kurtlar vadisi irak örnek verilebilir.

ozellikle 80 sonrasi cuneyt arkin’in mafya filmlerinde dovusurken cikan ses efektleri hep ayni olmustur.
pisst ahooo ve isis ahooo... boyle bir sestir cikan.
ha bide pua, pua puaa, pink ve piynak diye sesler vardir.

figuran yetersizligini kafalarina maske gecirerek cozmusler. dikkat edin o filmlerin hepsinde adamlar maskelidir. cuneyt abiyle film cevire cevire figuranlarda trampolinle atlamasini ogrenmisler. bu filmlerde sadece kahramanizim degil figuranlarda fantastik hareketler yapabilmektedirler.

iyidir. hoştur,cicdir. fakat anlam veremediğim bir şey var sayın sözlük. bu türk filmlerin de hiç mi? doğruyu söyleyen yok. neden her iki replikten biri ’nayırrrr yalağğğnn söylüyorsun’ şeklinde. senarist mi? şerefsiz yoksa oyuncular mı? anlamadım.