biz türkler pek mütevazi insanlarız vesselam. dertlerimizi sorunlarımızı kimse bilsin istemeyiz hep "yok bir şey" şeklinde geçiştirir iyiymiş gibi görünmeye çalışırız. bir kaza geçirmişsinizdir ya da kavga etmişsinizdir kafanızdan kanlar süzüle süzüle eve gidersiniz kafa bir milyondur baba kapıyı açar ve hayretler içerisinde "ne oldu" diye sorar o an başka birşey gelmez aklınıza "yok bir şey üşüttüm biraz" dersiniz. yer mi? yemez..
(bkz: o hikayedeki mal benim)
kan revan içindeyken soranlara usuttum demek
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?